Hayat yolculuğuna çıkmışım
Önümde karma karışık zorlar
Daha yolun ortalarındayım
Yanımda eşim ve çocuklar.
Eşim ve ben, epeyce yaşlandık
Yaşlarımız kırkları aştı
Çocuklar sevinç dolu neşeli
Ama nedense biraz telaşlı.
Çocuklarda yaşam sıkıntısı yok
Üst baş idare eder, karın tok,
Hayat trenindeyiz
Aldık trendeki yerlerimizi
Girdik odalara evlere,
Ailece gidiyoruz
İnişli çıkışlı yollardan
Kapkaranlık yerlere.
Trenin bir özelliği var
Hiç durmuyor, hep gidiyor
İnenlerde, binenlerde
Tren giderken, inip biniyor
Gittikçe zaman geçiyor
Yaş ilerliyor yol kararıyor
Derken bir yerde ya ikimizi
Ya ikimizden birimizi, ecel
Çocuklardan ayırıyor,
Çocuklarda bir hüzün bir yas
Bir kaç gün bir kaç saat
Ama uzun sürmüyor
Çabuk bitiyor,
Bitmeyen yolculuğa, çocuklar
Çocuklarıyla devam eder,
Biraz ilerlerde onlarda,
Çocuklarını terk eder,
Onlarda da vade tamam
Onlarda trenden iner.
Onların çocukları da
Çocuklarıyla devam eder,
Yolculuk böyle devam eder
Tren hiç durmaz, hep gider
Vadesi dolan, trenden iner
Yerini, çocuklarına terk eder
Allah bilir, kaç yıldır ki
Bu yolculuk devam eder
Bu tren bu yolcularla
Hangi duraktan kalkmış
Hangi durağa gider.
Allah bilir, bu trenin ömrü
Nerde, ne zaman ve nasıl biter
30.12.1994
Mehmet ALEMDAR
Große Holl 40
22115 HAMBURG
